Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Ήταν μεσημέρι της 14 Αυγούστου του 1996 όταν μέσα από το πλήθος ακούγονται δυνατά οι κραυγές: «Έλα έξω ρε μαλακά, θα σου ρίξουνε». Ήταν η κραυγή ενός από τους διαδηλωτές. Άλλα όχι μόνο, ήταν και η σκέψη όλων όσων βρισκόταν εκεί, στη θέα ενός ανθρώπου σκαρφαλωμένου πάνω στο δοκάρι των λαθών και των εγκλημάτων. Ήταν ο Σολωμός Σολομού ένας από τους σύγχρονους ήρωες του έθνους μας. Ήταν αυτός που κατάφερε να περάσει από τον φράχτη του φόβου για να αντιμετωπίσει την αδικία που είχε γίνει με μοναδικά όπλα τη ψυχή του και το θάρρος του και που τελικά έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των πρωτοπαλίκαρων του κατοχικού-εγκληματικού στρατού του ψευδοκράτους.

Όσο δυνατά όμως και να ακουγόταν οι κραυγές, όλοι το ξέρανε πως δεν είχε κανένα νόημα. Όσο και αν του φωνάζανε πως θα πεθάνει αν δε γυρίσει, δεν είχε πια καμία σημασία, αφού το ήξερε από την αρχή. Ο φόβος του θανάτου όμως, ήταν πολύ αδύναμος για να τον κρατήσει πίσω. Ο Σολωμός διάλεξε να βγει εκεί, μπροστά, μόνος του, για να δείξει σε όλους ότι πάνω από τον εαυτό μας πρέπει να βάζουμε τη πατρίδα μας. Ότι πρέπει πολλές φορές να θυσιάσουμε τον εαυτό μας για το κοινό καλό, για το καλό της Ελλάδας, για το καλό όλων των Ελλήνων.

Φυσικά δεν μπορούν όλοι να δώσουν, ότι πολυτιμότερο έχουν στο κόσμο, τη ζωή τη δικιά τους και των δικών τους ανθρώπων, για το κοινό καλό. Ίσως και να μην χρειαζόταν όμως αν όλοι μας θυσιάζαμε κάτι πολύ μικρότερο. Αν όλοι μας αφιερώναμε λίγο από τη καθημερινή μας σκέψη για το καλό της Ελλάδας για το καλό των Ελλήνων για το καλό όλων μας, και φυσικά πράτταμε αναλόγως. Αυτός ο συλλογικός τρόπος σκέψης, είναι και η ουσία του πατριωτικού κινήματος που αναγεννάτε σε όλη την Ελλάδα μέσα από τις στάχτες που άφησαν οι φλόγες του Σεπτεμβρίου του Δεκεμβρίου κοκ. Αυτή είναι και η συνεχώς αυξανόμενη δύναμη του, την οποία στεγάζει κάτω από τη καθοδήγηση του ο πρόεδρος μας Γεώργιος Καρατζαφέρης της οποίας είναι και πρωτοστάτης. Πρωτοστάτης στον αγώνα υπέρ της Ελλάδος, μακριά από δογματισμούς, φανατισμούς και στείρες λογικές του παρελθόντος οι οποίες έχουν αποτύχει και φτάνουν στο τέλος τους συμπαρασύροντας το πολιτικό καθεστώς του δικομματισμού.

Η μεγαλύτερη επιτυχία όμως του κινήματος είναι ότι κατάφερε και χτύπησε τη καρδιά του σύγχρονου Ελληνικού προβλήματος το οποίο δεν είναι άλλο από τη νοοτροπία του ραγιαδισμού, σύμφωνα με την οποία όλοι οι Έλληνες μάθαμε να ζούμε και να λειτουργούμε. Μάθαμε λοιπόν να είμαστε ευχαριστημένοι επειδή μας δίνουν ένα ελάχιστο κομμάτι από τη πίτα και την ησυχία μας. Πλέον όμως δεν ισχύει αυτό, αφού η «πίτα» είναι τόσο μικρή που φτάνει για κανέναν . Πλέον κανένας δε πρέπει κλείνει τα μάτια του μπροστά στα λάθη που γίνονται εις βάρος της Ελληνικής κοινωνίας και των εθνικών μας θεμάτων. Πλέον όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να λειτουργούμε με γνώμονα το καλό της Ελλάδας και το καλό των Ελλήνων σε όλα τα επίπεδα κοινωνικά, εθνικά με κάθε μας πράξη, με κάθε μας επιλογή. Η επιλογή του Γιώργου Καρατζαφέρη δεν είναι να αναλάβει την εξουσία αλλά να τη δώσει πίσω στους Έλληνες, εκεί όπου ανήκει. Η δική σου;

Γραβάνης Λευτέρης

Υπεύθυνος Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ Ν.Λάρισας