1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955 -1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009.

Ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. για την ελευθερία της Κύπρου είναι σήμερα τόσο επίκαιρος όσο τότε.

«Η ρωμιοσύνη εν’ να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει» - «Η Ρωμιοσύνη θα χαθεί όταν τελειώσει ο κόσμος», έγραψε ο μεγάλος Κύπριος ποιητής Βάσος Μιχαηλίδης που μάλιστα πολέμησε και σαν εθελοντής στην Θεσσαλική Επανάσταση του 1878 (σύμφωνα με μερικούς και στη μάχη της Ματαράγκας).

Τρανή απόδειξη αυτής της τεράστιας αναγεννητικής δύναμης που κρύβει μέσα του ο Ελληνισμός, είναι και ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α.

Πανάρχαια ελληνική από το 1500 ακόμη π.Χ. η Κύπρος, διέγραψε μία μαρτυρική πορεία σηκώνοντας στους ώμους της το φορτίο της ακριτικής της θέσεως.

Απέχοντας 800 χιλιόμετρα από την Αθήνα αλλά μόνο 68 από την Τουρκία και 120 από τη Συρία, υπέστη τη δουλεία πολλών δυναστών των οποίων σταθερό χαρακτηριστικό υπήρξαν οι λυσσώδεις προσπάθειες αφελληνισμού των Κυπρίων μέσα από την καταπίεση της γλώσσας και της θρησκείας τους, οι οποίες όμως έπεσαν όλες στο κενό.

Συμμετείχε με συνέπεια, επιμονή και ενθουσιασμό σε όλους τους εθνικούς αγώνες, το 1821, το 1912-13, το 1922 και το 1940, πληρώνοντας βαρύ και σημαντικό φόρο αίματος γι αυτό.

Έχοντας πωληθεί από τους Τούρκους στην Μεγάλη Βρετανία, από το 1878 απετέλεσε τμήμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Ο διαρκής πόθος των Κυπρίων για την απελευθέρωση από τον Αγγλικό ζυγό και την ένωση με την μητέρα Ελλάδα, τους οδήγησε σε πολλές εξεγέρσεις με κυριότερη αυτή του 1931, που καταπνίγηκαν σκληρά και βίαια από τους δυνάστες. Μετά από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη νίκη των συμμάχων, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο πλευρό των νικητών και με την συμμετοχή χιλιάδων Κυπρίων ως εθελοντών στον Αγγλικό στρατό κατά τον πόλεμο, ωρίμασε πια το αίτημα για αυτοδιάθεση – ένωση και πυροδότησε μία σειρά εξελίξεων σε Ελλάδα, Κύπρο αλλά και διεθνώς.

Στις 15 Ιανουαρίου 1950, ανθούσης της Αγγλικής κατοχής και τρομοκρατίας, διεξάγεται στην Κύπρο ανοικτό γραπτό δημοψήφισμα με παλλαϊκή συμμετοχή σε αναλογία 90% (και των δημοσίων υπαλλήλων παρά την τρομοκρατία των Άγγλων ακόμα και των Τουρκοκυπρίων) και το αποτέλεσμα υπήρξε 97, 5% υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα. Η τότε ελληνική Κυβέρνηση αρνείται να παραλάβει επίσημα τις βίβλους του δημοψηφίσματος, αρνούμενη ουσιαστικά να διεθνοποιήσει το Κυπριακό ζήτημα.

Το Μάρτιο του 1953, ιδρύεται 12μελής επιτροπή Κυπριακού αγώνος και ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας με πλούσια εμπειρία αντιστασιακής δράσεως κατά την κατοχή, πηγαίνει στην Κύπρο όπου ιδρύει την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.) η οποία μετά προσεκτική προετοιμασία εξαπολύει την 1η Απριλίου 1955, με σωρεία χτυπημάτων, ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα εναντίον των Άγγλων κατακτητών.

Λίγες εκατοντάδες αγωνιστών πολλές φορές αμούστακοι μαθητές, έχοντας όμως στο πλευρό τους το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού του νησιού, δημιούργησαν αυτό που δίκαια χαρακτηρίστηκε από τους ειδικούς το πιο επιτυχημένο αντάρτικο όλων των εποχών μαζί με αυτό του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα. Απαράμιλλες πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας των αγωνιστών της ΕΟΚΑ συνόδευσαν πλήθος προσεκτικά σχεδιασμένων και εκτελεσμένων πράξεων δολιοφθοράς, επιθέσεων σε στρατιωτικούς στόχους, εκτελέσεως προδοτών και Άγγλων στρατιωτικών, οργανώσεως του αμάχου πληθυσμού, μαχητικών διαδηλώσεων κ.λπ. και συνέθεσαν ένα πραγματικά εφιαλτικό για τους Άγγλους κλίμα, οι οποίοι παρά την βιαιότητα της κατασταλτικής τους δράσεως δεν κατάφεραν τελικά να το αντιμετωπίσουν, με αποτέλεσμα το 1959 να παραχωρήσουν την ανεξαρτησία στην Κύπρο.

Ο αγώνας της ΕΟΚΑ και οι θυσίες των αγωνιστών της είχαν κατά ένα μέρος μόνο αίσιο τέλος. Η κολοβή ανεξαρτησία του 1960 και οι ασκοί του Αιόλου που άνοιξε στην συνέχεια, δεν ήταν βέβαια ούτε η επιταγή του δημοψηφίσματος του 1950 που είχε σαν αρχική του απαίτηση και προμετωπίδα το «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα» ούτε η ιδεολογία των παλληκαριών της Ε.Ο.Κ.Α και των αφανών συμμαχητών τους, του συνόλου σχεδόν των «αμάχων» του Κυπριακού λαού, που είχαν σαν σύνθημα το «Ένωσις ή Θάνατος» και «Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγομεν πέτρες».

Σήμερα η Κύπρος τελώντας στο 40% του εδάφους της υπό τουρκική κατοχή, βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Η προσπάθεια του Κυπριακού και ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου να βρούν τρόπο εφαρμογής ενός νέου «σχεδίου Ανάν» οδηγώντας την ουσιαστικά σε λύσεις σταδιακού αφελληνισμού, αρεστές στους παγκόσμιους εξουσιαστές και με όσο ποτέ άλλοτε αισθητή την απουσία του μεγάλου Έλληνα Τάσσου Παπαδόπουλου από το Κυπριακό πολιτικό στερέωμα, φαντάζει ολοένα πιο επίκαιρο και ελκυστικό το σύνθημα που ακούγεται και γράφεται τις ημέρες αυτές στην Κύπρο: «Ε.Ο.Κ.Α ξανά στης Κύπρου τα βουνά!».

Καρδίτσα 31 Μαρτίου 2009

Κώστας Καρδαράς

Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσης

Πρόεδρος Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ.